ارزیابی عملکرد دهیاری‎ها با استفاده از مدل چارچوب عمومی ارزیابی (caf) (مطالعه‎ی موردی: شهرستان دهلران)

در عصر کنونی، شرایط به ‎گونه ای است که هرسازمانی برای کارایی و اثربخشی بیشتر فعّالیّت‎های خود و به‎ویژه رضایتمندی مردم، نیازمند ارزیابی دقیق عملکرد است. در مناطق روستایی نیز سازمان هایی وجود دارد که از این امر مستثنی نیستند. هدف مقاله‎ی پیش رو، ارزیابی عملکرد دهیاری‎های شهرستان دهلران است. جامعه‎ی آماری پژوهش تعداد نُه دهیاری این شهرستان است که سابقه‎ی آنها بیش از چهار سال است و در سه گروه دهیاران، اعضای شوراهای اسلامی روستایی و مردم محلّی دسته‎بندی شده‎اند. روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و ابزار جمع آوری داده‎ها، پرسش‎نامه است. مدل مورد استفاده برای ارزیابی، چارچوب عمومی ارزیابی (caf) است که چارچوب قدرتمند و مفیدی برای بهبود عملکرد سازمان‎ها فراهم می‎کند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش‎های آماری آزمون‎های پارامتریک شامل آزمون کلموگرف- اسمیرنف، آزمون تی تک‎متغیّره، آزمون f تحلیل واریانس، آزمون های تعقیبی شفه استفاده شد، نتایج پژوهش نشان می دهد، عملکرد دهیاری‎ها بر اساس مدل چارچوب عمومی ارزیابی و شاخص‎های استفاده شده برای ارزیابی عملکرد، نامطلوب بوده است، عواملی مانند تحصیلات پایین دهیاران، آشنا نبودن آنها با مبانی ارزیابی عملکرد، نبود برنامه مصوّب پنج‎ساله در دهیاری‎ها، عدم مشارکت مردم در طرح های عمرانی و مشکلات مالی و اعتباری دهیاری‎ها، در ناکارایی عملکرد آنها تأثیرگذار بوده است. در این راستا، آموزش همه‎جانبه ی دهیاران، دقّت در انتخاب و گزینش دهیاران، تقویّت مشارکت مردم در مدیریت امور روستاها، توسعه‎ی منابع مالی دهیاری‎ها و درنهایت، اجرای سامانه‎ی نظارت و ارزیابی عملکرد، می‎تواند در تقویّت عملکرد دهیاری‎ها اثربخش باشد.